W naszym Gabinecie przeprowadzamy pełną diagnostykę chorób ryb ozdobnych (akwariowych oraz stawowych), w tym:
badania parazytologiczne kału oraz wymazu z odbytnicy w kierunku pasożytów przewodu pokarmowego
badania mikrobiologiczne skóry i skrzeli w kierunku patogennych grzybów i bakterii (również przyżyciowe)
badania parazytologiczne skóry, skrzeli, krwi (również przyżyciowe) i narządów wewnętrznych
pobieranie wycinków lub biopsji cienkoigłowej ze zmian skórnych do badań histopatologicznych
pełne badania sekcyjne
testy wody
Oferujemy również wszelkie zabiegi terapeutyczne, wykonywane u tej grupy kręgowców (leczenie internistyczne oraz chirurgiczne). Poza zaleceniami leczniczymi istnieje również możliwość otrzymania informacji dotyczących hodowli, żywienia, warunków fizyko-chemicznych wody itp. ryb morskich i słodkowodnych.
Diagnostyką i leczeniem ryb w Gabinecie zajmuje się lek.wet. Dawid Jańczak.
Ze względu na specyfikę badania zwierząt z tej grupy konieczne jest wcześniejsze umówienie się na wizytę pod numerem telefonu: 22 877 75 76 lub 608 44 77 04.
OTYŁOŚĆ U KRÓLIKÓW, ŚWINEK MORSKICH I INNYCH MAŁYCH SSAKÓW
Nasi mali ulubieńcy bardzo często są rozpieszczani licznymi przysmakami, które są wykorzystywane do zabawy i szkolenia. Należy pamiętać ze wszelkie przysmaki są najczęściej bardzo kaloryczne i przyczyniają
się do otyłości naszych podopiecznych.
Dbając o prawidłową wagę królika, świnki morskiej czy szczura należy pamiętać o kilku zasadach:
– karmę dozujemy w zależności od wagi zwierzęcia i zaleceń producenta
– sianko podajemy do woli
– zamiast „gotowych przysmaków” podajemy naturalne przysmaki, w szczególności zielone warzywa: seler naciowy, liscie brokuła, rukolę, roszponkę, liście rzodkiewki, natkę pietruszki lub
marchwi, cukinię, jarmuż.
– podajemy świeże zioła: bazylię, melisę, tymianek, miętę, mniszek lekarski, babkę lancetowatą, ziele krwawnika lub ich odpowiedniki w postaci suszonych ziół
– unikamy owoców i nadmiaru kolorowych warzyw
– kontrolujemy masę zwierzaka przynajmniej raz w miesiącu.
Zachowując prawidłową wagę naszego ulubieńca zapobiegamy licznym chorobom, które mogą wynikać ze zbyt dużej masy ciała., między innymi: problemy ze stawami, niewydolność wątroby, schorzenia dróg moczowych, zaburzenia pracy układu krążenia.
DBAJMY O ZDROWIE I KONDYCJĘ NASZYCH MAŁYCH PRZYJACIÓŁ!
Dla wielu zwierząt Sylwester to najgorsza noc w roku. Przedstawiamy kilka porad, jak pomóc przetrwać pupilowi te stresujące chwile…
Bardzo istotne jest nasze nastawienie! Jeśli pies/kot wykazuje objawy lęku, powinniśmy zachowywać się naturalnie, jakby nie działo się nic niepokojącego. Karcenie lub przeciwnie- głaskanie, tulenie czy pocieszanie pupila, może spotęgować poczucie lęku i utwierdzać zwierzaka w przekonaniu, że prawidłowo reaguje na bodźce lękowe.
Idealnie, gdyby zwierzę nie pozostało samo w domu, jeśli jednak nie mamy innej możliwości, postarajmy się ograniczyć dostęp do bodźców z zewnątrz- zamknijmy i zasłońmy okna, zasuńmy rolety, można zostawić cicho włączoną, relaksującą muzykę, która będzie zagłuszała odgłosy wystrzałów.
Nie wyprowadzajmy psa na dwór w późnych godzinach wieczornych, zwłaszcza o północy- a jeśli to konieczne, pies powinien być dobrze zabezpieczony, gdyż nawet odważne zwierzę może się przestraszyć i zerwać ze smyczy.
U wrażliwych zwierząt godne polecenia są preparaty o działaniu kojącym, które warto podawać już kilka/kilkanaście dni przed Sylwestrem. Można stosować naturalne feromony w dyfuzorze lub aerozolu, relaksujące pupila. U szczególnie bojaźliwych zwierząt warto zastosować leki o działaniu przeciwlękowym, zalecone przez lekarza weterynarii. Proszę pamiętać, że każde zwierzę reaguje indywidualnie i powyższe preparaty dobrze jest podawać klika dni wcześniej, żeby dobrać odpowiednią dawkę i wysycić organizm lekiem. Zdecydowanie odradzamy silne leki uspokajające, gdyż takie preparaty nie mają działania przeciwlękowego i mogą na wiele godzin silnie osłabić pupila.
W celu uzyskania porad oraz dobrania odpowiednich leków zapraszamy do naszego Gabinetu!
– zawsze pamiętajmy o wodzie dla zwierząt – unikajmy spacerów w największe upały (godz. 12-16) – nie pozostawiajmy zwierząt w samochodach- temperatura rośnie tam błyskawicznie, co może doprowadzić do udaru cieplnego, zagrażającego życiu – w miarę możliwości nie zakładajmy kagańców – pies wymienia energię cieplną głównie poprzez dyszenie – zwróćmy szczególną uwagę na psy otyłe, z chorobami serca, psy brachycefaliczne oraz o zwężonych nozdrzach (boksery, buldogi, shih-tzu) – psy bezwłose oraz z jasną skórą i krótkimi włosami są szczególnie narażone na poparzenia słoneczne- należy zapewnić im cień lub smarować skórę kremem ochronnym – należy zwrócić uwagę na nos i koniuszki stojących uszu u psów- podczas długich spacerów warto posmarować je kremem z filtrem – w przypadku niepokojących objawów, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem weterynarii
Pamiętajmy, że to, co sprawia przyjemność człowiekowi- opalanie, pobyt na plaży- nie zawsze jest przyjemne i korzystne dla zwierząt!
INSTRUKCJA ZABEZPIECZANIA ZWIERZĄT NA CZAS TRANSPORTU W ZIMIE..
Apelujemy do wszystkich Właścicieli naszych małych i mniejszych Pacjentów, zarówno stałocieplnych, jak i zmiennocieplnych, aby pamiętali o odpowiednim zabezpieczeniu swoich Pupili w trakcie transportu do Gabinetu.
Wszystkie gady, ptaki i małe ssaki można przewozić w pudełkach kartonowych lub plastikowych, wyściełanych ręcznikiem papierowym (oczywiście pudełka muszą mieć odpowiedni rozmiar i otwory wentylacyjne). Do takiego transportera wkładamy butelkę po napoju (np. 250ML lub 500ML) napełnioną gorącą wodą i przytwierdzamy ją plastrem lub taśmą klejącą do ścianki pudełka. Można też użyć termoforu lub wkładów grzejących. Źródło ciepła trzeba zabezpieczyć dodatkowo kocem/ręcznikiem przed bezpośrednim kontaktem ze zwierzęciem, żeby zwierzę się nie poparzyło! Pudełko należy owinąć w koc/ręcznik i zabezpieczyć przed niekontrolowanym otwarciem.
Takie zabezpieczenie minimalizuje niebezpieczeństwo przeziębienia się zwierzaka w trakcie transportu!
Pamiętajmy, że sam “nagrzany” samochód lub osłonięta kocem klatka, to za mało!
Toksoplazmoza jest odzwierzęcą chorobą pasożytniczą, występującą powszechnie u ludzi i wielu gatunków zwierząt. Żywicielem pośrednim pasożyta może być człowiek oraz inne gatunki ssaków a także ptaki i gady. Kot i nieliczne gatunki kotowatych są żywicielem ostatecznym pasożyta. To właśnie u kotów występuje rozmnażanie płciowe toksoplazmy, które przebiega w komórkach nabłonkowych błony śluzowej jelita cienkiego. Koty wydalające oocysty Toxoplasma gondii uważa się za potencjalnie niebezpieczne dla zdrowa człowieka. Jednakże liczne badania potwierdzają, że występowanie oocyst w kale kota należy do rzadkości i stały kontakt właściciela z kotem nie zwiększa ryzyka zarażenia się Toxoplasma gondii. Wydalanie oocyst przez koty trwa krótko, od 3 do 20 dni i występuje niezwykle rzadko.
U innych zwierząt niż koty i u ludzi, po zjedzeniu inwazyjnych form pasożyta np. oocyst dochodzi do powstawania cyst i pseudocyst w tkankach organizmu, które zawierają tzw. bradyzoity i tachyzoity. Bradyzoity i tachyzoity są także formami inwazyjnymi.
* JAK KOTY ZARAŻAJĄ SIĘ TOXOPLASMA GONDII? – poprzez zjedzenie inwazyjnych oocyst, którymi może być zanieczyszczona woda lub pokarm – poprzez zjedzenie surowego mięsa, w którym znajdują się cysty i pseudocysty pasożyta (np. mysz, surowe mięso wieprzowe) – śródmacicznie, poprzez przenikanie trofozoitów pasożyta od ciężarnej samicy do płodu
* JAK LUDZIE MOGĄ ZARAZIĆ SIĘ TOXOPLASMA GONDII? – poprzez zjedzenie inwazyjnych oocyst, którymi może być zanieczyszczona woda lub pokarm – poprzez zjedzenie surowego mięsa zawierającego cysty lub pseudocysty pasożyta (np. mięso wieprzowe lub wołowe) – drogą śródmaciczną, poprzez przenikanie trofozoitów pasożyta do płodu (toksoplazmoza wrodzona) – poprzez transfuzje krwi, przeszczepy tkanek i narządów
Toxoplasma gondii wywołuje u człowieka toksoplazmozę nabytą lub wrodzoną. Toksoplazmoza nabyta rozwija się po zjedzeniu inwazyjnych oocyst, cyst lub pseudocyst. W toksoplazmozie nabytej rozpoznaje się postacie: węzłową, uogólnioną i gałki ocznej. Toksoplazmoza uogólniona może wiązać się z inwazją pasożyta do ośrodkowego układu nerwowego. Toksoplazmoza wrodzona ujawnia się u 30-50% dzieci matek z pierwotną toksoplazmozą.
* JAK DIAGNOZOWAĆ TOKSOPLAZMOZĘ U KOTÓW? – badaniem kału metodą flotacji – poszukuje się oocyst Toxoplasma gondii, jednak krótki okres wydalania oocyst z kałem sprawia, że znalezienie pasożyta daje szansę jedną na kilkaset badanych kotów – badania serologiczne – informują tylko o kontakcie z pasożytem ale nie odzwierciedlają obrazu klinicznego
* JAK DIAGNOZOWAĆ TOKSOPLAZMĘ U LUDZI? – badania serologiczne: ELISA na obecność przeciwciał IgA, miano przeciwciał IgG, WESTERN-BLOT poziom przeciwciał IgG i IgM matki i noworodka – metody molekularne: wykrywanie DNA Toxoplasma gondii w tkankach, płynie owodniowym i płynie mózgowo-rdzeniowym
* CZY OBAWIAĆ SIĘ KOTÓW W CIĄŻY?: Rola kota w zarażaniu toksoplazmą często jest wyolbrzymiana. Owszem, koty przenoszą tę chorobę, jednak nasze domowe, nie wychodzące czworonogi stanowią minimalne zagrożenie. Kobiety ciężarne powinny zbadać poziom przeciwciał, co da odpowiedź, czy przeszły chorobę i mają odporność przeciwko toksoplazmozie, czy też nie mają odporności i powinny zachować ostrożność. Jeśli to możliwe, kobiety ciężarne nie powinny czyścić kuwety albo robić to w rękawiczkach. Najlepiej byłoby w tym okresie nie wypuszczać kota na dwór. Nie należy też karmić kotów surowym mięsem i przetworami.
